a writer, eh? not really. but why? because i'm a hopeless romantic. taunt me. laugh like the hyena. do the hokey-pokey. pounce on me. tell me how hopeless i am... real hopeless. go ahead. that's fine with me...
or share some pity and feel my pain. isn't that him, the dying martyr? oh, the poor chap. look at his frail limbs and fragile soul. but no, no. you'd never say that.
because i'm just a freakin' writer who no one cares about.. do tell me if i'm wrong, huh. not that i care.
did you hear me?
ace | adam | anna | ate airuz | ate aleth | ate anna | ate kimie | ate kris | ate lorine | ate norai | ate patit | bricci | cynthia | dana | desa | dina | gelynne | gerald | graziella | hazel | jaimee | jamie | janica | jason | jenny | justin | kathy | kuya dean | kuya james | kyreen | larz | m.a.j.i.k. | macy | marella | miles | phimie | raphael | rhio | pikselot | swastika | toki | yeye/valen
speak up...
past notes
April 2005
June 2005
July 2005
August 2005
September 2005
October 2005
credits
layout by qamuri
template hosted by blogskins
image hosting by photobucket
comment and trackback system by haloscan
javascript by dynamic drive
based on dictionary.com
bakit ba pagkatapos kong kumain ng hapunan, dederetso ako sa harap ng monitor, ibubukas yung notepad, at magta-type ng mga bagay na naaalalang nagdaan sa isang araw?
bakit ba andami kong naaalalang mga pangyayari???
bakit ba lagi kang kasama ka sa mga ala-alang iyon?
bakit ba pag naiisip kita, magdadrama ako sa notepad na hindi naman de-papel???
bakit minsan, bigla akong malulungkot, o minsa'y iiyak sa harap ng keyboard??
bakit kahit gano kahirap, susubukan ko pa ring isulat yung mga bagay na yun??
bakit pag ikaw, kahit ano pa yan, lagi akong apektado??
bakit ba hindi ko magawang mainis o magalit sayo, kahit ikaw ang dahilan ng lahat ng hinanakit ko???
bakit kahit wala na akong makitang dahilan para ngumiti, isang tingin lang sa iyo, sa buhay ako'y nakukuntento nang muli??
bakit ba, sa paglingon-lingon ko, mga mata mo ang laging hahanap-hanapin??
bakit pag nakita kitang malungkot o tahimik, may kakaibang kabog na tumitiris sa aking damdamin??
bakit nga ba... ikaw ang napili kong mahalin???
bakit ba puro bakit ang mga tanong ko sa aking sarili?
bakit ba ako nagtatanong ng mga bagay na alam kong ako lang ang makakasagot?
bakit kaya, pagkatapos ng lahat ng ito, isusulat ko ito sa isang notepad, ilalagay sa aking blog, at ipapaubaya sa mga mambabasa na intindihin ang sitwasyon ko???
at, bakit, bakit kaya hindi pa ako nagsasawa sa mga walang kwentang pinagsusulat ko dito???
DEAR READER,
This blog site is no more used by the writer.
Please proceed to his NEW SITE if you're still interested at what's happening to him.
However, if you persist...
click on this icon.
THANKS. If you want to dig deeper into his past... Click here.
 |